Het begint langzaamaan als thuis te voelen
Door: Sjors
Blijf op de hoogte en volg Sjors
28 Augustus 2014 | Dominicaanse Republiek, Ciudad Trujillo
Beste lezers,
Hier weer een update vanuit hartje Santo Domingo. In de week van 18 augustus ging stage zijn gangetje. Toen ik een week eerder aan mijn leidinggevende vroeg wanneer de deadline was om mijn artikelen voor het tijdschrift El Ritmo Platinum in te dienen, zei ze dat die al lang verstreken was, "maar dat dat verder niet zo belangrijk was. Als we er nu maar hard genoeg aan werken komt het wel goed". Dat feestje ging niet door, want op woensdagochtend kregen we te horen dat de dag erna (!) alles af moest zijn. Dikke stress dus op onze afdeling. Ik heb mijn deel voor zover afgekregen, dus ik ben benieuwd hoe het eruit komt te zien als de volgende editie over één à twee weken verschijnt.
Vrijdag was ik officieel vrij, maar ik werd door collega Ricardo gevraagd of ik zin had om mee te gaan naar een interview en fotoshoot met de directeur van American Airlines op het vliegveld waar ik ben aangekomen, Aeropuerto Internacional Las Americas. De 'operatie' was een combinatie van een opdracht van onze kant uit (Listín Diario), alsmede van een onafhankelijk PR-bureau dat een aantal merken promoot. Meneer de directeur moest dan ook vanuit het PR-bureau met Louis Vuitton kleding en accessoires poseren, incl. een leren handbagage koffer t.w.v. een slordige €5.000,-. Het was een super vette ervaring: we werden als VIPs behandeld, overal stonden hapjes en drankjes voor ons klaar, en de medewerkers van het vliegveld begeleidden ons behind the scenes naar de locaties van de shoots. Één van de locaties was ook in, en bij, een vliegtuig van American Airlines dat om 15:00u landde en om 16:00u weer moest opstijgen. In de tussentijd moesten ook nog alle passagiers eruit, het vliegtuig schoongemaakt worden en de nieuwe passagiers erin, dus het was nogal een gedoe om alles heel snel gedaan te krijgen. Ik krijg als het goed is zo snel mogelijk de foto's te zien en moet aansluitend helpen met de reportage schrijven en het interview verwerken.
Het weekend en de afgelopen dagen staan in het teken van regen, heel veel regen. Daardoor hebben we in het weekend niet veel kunnen doen, maar evengoed lekker thuis gechilld onder het genot van een aantal films en een old skool PlayStation 2. Er trekt een semi-tropische storm over het eiland, met als resultaat harde wind, stevige onweersbuien en vol geregende straten. Het toppunt was maandagmiddag, toen Johnny en ik thuiskwamen met de auto en we onze schoenen en sokken moesten uitdoen omdat het water op de stoep tot onze enkels kwam. Ondanks de regen is het nog steeds bloedheet… rare combinatie! Diezelfde middag ging ik met Johnny mee naar de studio van een televisiezender, waar hij met zijn band live zou gaan optreden. Zijn band "Los Paymasi" bestaat al sinds 1973 vertelde hij mij, en in de tussentijd zijn ze al op tournee geweest in Europa, Azië, en de Verenigde Staten. Ook dit was wel mooi om eens mee te maken, ik stond wederom behind the scenes toe te kijken hoe alles geregeld werd. Wat een organisatie! Make-upje hier, servetje om zweet af te deppen daar, de danseressen in mega strakke jurkjes en hoge hakken die telkens op hun telefoon keken (wanneer de camera niet op hen gericht was) of hun haren en make-up nog wel goed zaten. Welcome to the world of show business. Ik was wederom de enige blanke in de zaal, met als gevolg dat de producers dachten dat ik aansluitend een optreden ging doen whaha!
Op het werk gaat alles prima. De bazin is een paar dagen weg met als gevolg dat het kantoor op een kippenhok begint te lijken. De sfeer lijdt er in ieder geval niet onder!
Aankomend weekend staat er weer een tripje op de planning. Wileidy is inmiddels met haar traineeship begonnen aan de andere kant van het eiland, in een klein vissersdorpje vlak aan de kust. Het is een rit per bus van ongeveer 2.5 à 3 uur, en het plan is om er in het weekend lekker van het weer te gaan genieten aan het strand. (Lees nogmaals: dat is het plan, want we zitten nog steeds in het cycloonseizoen. Het weer is erg veranderlijk en kan zo van zonneschijn opeens in een fikse tropische bui veranderen.) In ieder geval hoop ik dat ik bij de volgende update weer een aantal jaloersmakende strandfoto's kan bijvoegen ;-)!
Hasta luego,
Sjors
PS. De locatie van mijn verslagen verandert automatisch van 'Santo Domingo' naar 'Ciudad Trujillo'. Dit is op z'n zachtst gezegd erg tactloos, aangezien de stad die naam kreeg tijdens de dictatoriale machtsperiode van Rafael Trujillo in de jaren '30 t/m '60. Ik ben dus gewoon in Santo Domingo!
Hier weer een update vanuit hartje Santo Domingo. In de week van 18 augustus ging stage zijn gangetje. Toen ik een week eerder aan mijn leidinggevende vroeg wanneer de deadline was om mijn artikelen voor het tijdschrift El Ritmo Platinum in te dienen, zei ze dat die al lang verstreken was, "maar dat dat verder niet zo belangrijk was. Als we er nu maar hard genoeg aan werken komt het wel goed". Dat feestje ging niet door, want op woensdagochtend kregen we te horen dat de dag erna (!) alles af moest zijn. Dikke stress dus op onze afdeling. Ik heb mijn deel voor zover afgekregen, dus ik ben benieuwd hoe het eruit komt te zien als de volgende editie over één à twee weken verschijnt.
Vrijdag was ik officieel vrij, maar ik werd door collega Ricardo gevraagd of ik zin had om mee te gaan naar een interview en fotoshoot met de directeur van American Airlines op het vliegveld waar ik ben aangekomen, Aeropuerto Internacional Las Americas. De 'operatie' was een combinatie van een opdracht van onze kant uit (Listín Diario), alsmede van een onafhankelijk PR-bureau dat een aantal merken promoot. Meneer de directeur moest dan ook vanuit het PR-bureau met Louis Vuitton kleding en accessoires poseren, incl. een leren handbagage koffer t.w.v. een slordige €5.000,-. Het was een super vette ervaring: we werden als VIPs behandeld, overal stonden hapjes en drankjes voor ons klaar, en de medewerkers van het vliegveld begeleidden ons behind the scenes naar de locaties van de shoots. Één van de locaties was ook in, en bij, een vliegtuig van American Airlines dat om 15:00u landde en om 16:00u weer moest opstijgen. In de tussentijd moesten ook nog alle passagiers eruit, het vliegtuig schoongemaakt worden en de nieuwe passagiers erin, dus het was nogal een gedoe om alles heel snel gedaan te krijgen. Ik krijg als het goed is zo snel mogelijk de foto's te zien en moet aansluitend helpen met de reportage schrijven en het interview verwerken.
Het weekend en de afgelopen dagen staan in het teken van regen, heel veel regen. Daardoor hebben we in het weekend niet veel kunnen doen, maar evengoed lekker thuis gechilld onder het genot van een aantal films en een old skool PlayStation 2. Er trekt een semi-tropische storm over het eiland, met als resultaat harde wind, stevige onweersbuien en vol geregende straten. Het toppunt was maandagmiddag, toen Johnny en ik thuiskwamen met de auto en we onze schoenen en sokken moesten uitdoen omdat het water op de stoep tot onze enkels kwam. Ondanks de regen is het nog steeds bloedheet… rare combinatie! Diezelfde middag ging ik met Johnny mee naar de studio van een televisiezender, waar hij met zijn band live zou gaan optreden. Zijn band "Los Paymasi" bestaat al sinds 1973 vertelde hij mij, en in de tussentijd zijn ze al op tournee geweest in Europa, Azië, en de Verenigde Staten. Ook dit was wel mooi om eens mee te maken, ik stond wederom behind the scenes toe te kijken hoe alles geregeld werd. Wat een organisatie! Make-upje hier, servetje om zweet af te deppen daar, de danseressen in mega strakke jurkjes en hoge hakken die telkens op hun telefoon keken (wanneer de camera niet op hen gericht was) of hun haren en make-up nog wel goed zaten. Welcome to the world of show business. Ik was wederom de enige blanke in de zaal, met als gevolg dat de producers dachten dat ik aansluitend een optreden ging doen whaha!
Op het werk gaat alles prima. De bazin is een paar dagen weg met als gevolg dat het kantoor op een kippenhok begint te lijken. De sfeer lijdt er in ieder geval niet onder!
Aankomend weekend staat er weer een tripje op de planning. Wileidy is inmiddels met haar traineeship begonnen aan de andere kant van het eiland, in een klein vissersdorpje vlak aan de kust. Het is een rit per bus van ongeveer 2.5 à 3 uur, en het plan is om er in het weekend lekker van het weer te gaan genieten aan het strand. (Lees nogmaals: dat is het plan, want we zitten nog steeds in het cycloonseizoen. Het weer is erg veranderlijk en kan zo van zonneschijn opeens in een fikse tropische bui veranderen.) In ieder geval hoop ik dat ik bij de volgende update weer een aantal jaloersmakende strandfoto's kan bijvoegen ;-)!
Hasta luego,
Sjors
PS. De locatie van mijn verslagen verandert automatisch van 'Santo Domingo' naar 'Ciudad Trujillo'. Dit is op z'n zachtst gezegd erg tactloos, aangezien de stad die naam kreeg tijdens de dictatoriale machtsperiode van Rafael Trujillo in de jaren '30 t/m '60. Ik ben dus gewoon in Santo Domingo!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
