De eerste indrukken

De eerste echte dag in Santo Domingo begon goed met een stevig ontbijt. Normaal gesproken eet ik niet veel meer dan wat yoghurt ’s ochtends, dus ik moet nog wel even wennen aan wat me hier voorgeschoteld wordt iedere ochtend. Een typisch Dominicaans ontbijt is mangú (een soort van warme bananenstamppot) met in azijn gebakken rode uienringetjes, en met gekookte yucca (een soort van groente, smaak is vergelijkbaar met een vreemde combinatie van aardappel en selderij). Daar wordt bij geserveerd óf café con leche (koffie met veel melk), of leche con café (melk met een beetje koffie).

In de namiddag ging ik voor de eerste keer met Wileidy naar het centrum van Santo Domingo. Het openbaar vervoer hier is totaal niet te vergelijken met dat in Nederland. Er rijden zogenaamde carros públicos (openbare auto’s) en guaguas (een soort busjes) die nog net niet uit elkaar vallen, zo vies, kapot, en oud zijn ze. Bussen rijden er, maar niet volgens het boekje. Tevens zijn ze erg langzaam, want ze zijn lang en in het drukke stadsverkeer kunnen ze, zoals een carro público dat wel kan, niet tussen de auto’s door sjeezen. De andere kant van het verhaal is dat je maar 25 pesos (net geen 50 eurocent) hoeft neer te tellen voor een ritje. Er rijden ook nog taxi’s, maar die zijn relatief duur (lees: alsnog maar ongeveer 3 euro per ritje) en moet je van tevoren bestellen ivm betrouwbaarheid. Ik ga waarschijnlijk een taxi naar het werk nemen, want de carros públicos worden ook wel de kakkerlakken van de stad genoemd en aangezien ik hier als ‘gringo’ wordt gezien en mijn laptop moet meenemen naar stage lijkt me een taxi wat veiliger.

’s Avonds zijn Wilman, Wileidy en ik voor het eerst gaan sporten (zie de selfie!). Sporten kan hier echt alleen maar in een park, op de straten is het te gevaarlijk in verband met het drukke verkeer. Tevens hebben ze hier volgens mij nog nooit van iets in de richting van een APK-keuring gehoord, met als gevolg dat alle auto’s dikke vieze wolken uitlaatgas uitblazen. Het stinkt enorm en is niet bepaald bevorderend voor je ademhaling. Anyway, we hebben een flink stuk gefietst in el Parque Mirador del Sur met mooi uitzicht op de Caribbische zee. Je hoeft geen water mee te nemen, aangezien je bij een straatverkoper voor een paar pesos een hele kokosnoot krijgt die je lekker kunt leegdrinken. Alle nieuwe indrukken en de vochtige warmte matten een mens echt af, dus ik ben op tijd naar bed gegaan.

De ochtend erna ging al vroeg de wekker, om 6 uur gingen we thuis weg richting het park om te rennen. Het is ’s ochtends al een drukte van jewelste: iedereen gaat al vroeg sporten i.v.m. werk, en ook omdat het de rest van de dag tot ’s avonds laat niet uit te houden is als de zon schijnt. Daarna had ik een paar uurtjes om bij te komen, waarin ik gezellig samen met Darla (de chihuahua des huizes) m’n favo series The Bridge en Suits weer even heb bijgekeken. In de namiddag kwam Aida me ophalen om naar het kantoor van mijn stageplek Listín Diario te gaan. Hier werd ik heel vriendelijk ontvangen door de Human Resources manager Dolfi Tejada voor een kennismakingsgesprek. Vanuit de universiteit moet ik minimaal 450 uur werken, dit staat gelijk aan een half jaar parttime. Het plan is dan ook om drie dagen per week te gaan werken op de afdeling Revistas y Relaciones Públicas (Tijdschriften en Public Relations), maandag ga ik beginnen!

Voordat stage begint ga ik zondag al een stukje van het eiland ontdekken: ik ga met Wilman, Wileidy en hun vrienden naar Isla Saona aan de oostkust. Als ik Google Images moet geloven is dat een stukje hemel op aarde, muy chulo!! Morgen gaat een meid uit Duitsland die ook hier in het huis woont weg, dus als het goed is gaan we vanavond uit in de stad om afscheid van haar te nemen. Ik heb me laten vertellen dat er geen muziek wordt gedraaid die we in Europa kennen van het uitgaan, maar puur en alleen lokale merengue en bachata muziek. Ik laat me verrassen!

Saludos desde Santo Domingo,
Sjors